6/18/2009

Bir eşya kadar olamamak..

ilk IBM bilgisayarıma Creative Infra 52x cd surucusu taktırmıştım (o zamanlar tak sök olayını bilmek ne mümkün) ve garip bir ruh hali içerisinde olduğunu sezmiştim kısa sürede. Evet bir eşya olmasına, canlı olarak nitelendirilmemesine rağmen ruhu vardı ve garipti. Kimi cdleri okur, kimi cdleri okumaz, canı sıkıldığında içerisine konulan sürücüyü dışarı çıkarır bazen de kıvrımı düzeltilmiş ataç sokarak ancak çıkarırdı çok sevdiği cdleri, o sevdiği cdleri çıkardıktan sonra da küser bir kaç gün çalışmayı reddederdi.

Aradan epey zaman geçti, şimdilerde de bir HP IPAQ 514 var elimde cep telefonu olarak. 2 GB'lik SD Card'a ve 64 Mb Ram, 128 Mb Rom'a rağmen hafıza sorunları yaşıyor. Kimi adları ve telefon numaralarını anımsamayı reddediyor. Anımsamayı reddettiği telefon numaralarini ve adlari birbirleri ile ve anımsadıkları ile kıyasladığımda ise herhangi bir tutarlılık ve/veya benzerlik göremiyorum. Uyuzluk yapıyor sanki bana, tek derdi hor kullanmamı protesto etmek sanki. Kimi adlari zaman zaman animsasa da kimi adlari animsamak konusunda en ufak bir caba sarf etmiyor. IPAQ de garip bir ruh barındırıyor içerisinde ama çözemedim henüz huyunu suyunu.

Bir de insanlar var elbet, daha doğrusu insan olduğunu sandıklarımız, insan dediğin en azından ruh sahibi olmalı, onur sahibi olmayabilir, hakkaniyetin ne olduğunu bilmeyebilir, ailesinden ya da çevresinden edindiği terbiye ve etik değerler yetkin olmayabilir ancak hiç değilse bir ruhu olmalı, vefa'nın ne sadece bir semt, ne sadece bir bozacı ne de filmlerde, romanlarda vs geçen çoktan unutulmuş bir sözcük olmadığını bilmeli. Heyhat, insan sandığımız, bel bağladığımız ancak satmaktan gayrısını bilmeyenlerin az evvel saydığım iki makine/makina kadar dahi ruhu yoksa onlara ne denilebilir ki?

Yazık!, Yazıklar olsun! yeterli gelir mi acep?

At Beyi
Sürgün

0 comments:

Post a Comment