6/12/2009

Kandırmacalar ve Kanmalar..

"-Sana kıyamam" diyordu bir zaman .. "-Sana kıyamam.." "-sana asla kıyamam.." Kanıyordum ben de her seferinde, her duyduğumda aptal bir sevinç duyuyordum. Aptaldım zira, körelmiş bir zihindi zihnim kendimi emanet ettiğimdi bunları söyleyen ve inanmamam olanaksızdı. Bana asla kıyamazdı. Yakmazdı canımı, yanarsa canım elinden geleni yapardı dindirmek için acımı. Seviyordu beni.

Kulak zarımdaki çiziği yadigar bırakması da bundan değil mi? "Bensiz hep eksik kalacaksın"'ın tezahürü. Oysa gerek yoktu bu yadigara, ben tam duyabilsem de eksik kaldığımı bilirdim her nefes alışımda. Varsın olsun diğer yadigarlar gibi benimdir.

Bana kıyamazdı, bana kıyması için de gerek yoktu hani. Ben yeterince kıyıyordum kendime. Sahi değildi demek ve ben geç algılıyordum.

0 comments:

Post a Comment